
Μετά απο Ένα Αντίο...
Μετά από λίγο μαθαίνεις
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.
Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι
Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια
Και αρχίζεις να μαθαίνεις
πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια
Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις
Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου
με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα
Με τη χάρη μιας γυναίκας
και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού
Και μαθαίνεις να φτιάχνεις
όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,
γιατί το έδαφος του Αύριο
είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια
…και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο
να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.
Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις…
Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου
μπορεί να σου κάνει κακό.
Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ
Αντί να περιμένεις κάποιον
να σου φέρει λουλούδια
Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις
Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη
Και ότι, αλήθεια, αξίζεις
Και μαθαίνεις… μαθαίνεις
…με κάθε αντίο μαθαίνεις ..!
by Χόρχε Λούις Μπόρχες
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.
Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι
Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια
Και αρχίζεις να μαθαίνεις
πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια
Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις
Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου
με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα
Με τη χάρη μιας γυναίκας
και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού
Και μαθαίνεις να φτιάχνεις
όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,
γιατί το έδαφος του Αύριο
είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια
…και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο
να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.
Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις…
Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου
μπορεί να σου κάνει κακό.
Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ
Αντί να περιμένεις κάποιον
να σου φέρει λουλούδια
Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις
Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη
Και ότι, αλήθεια, αξίζεις
Και μαθαίνεις… μαθαίνεις
…με κάθε αντίο μαθαίνεις ..!
by Χόρχε Λούις Μπόρχες
Αγαπω Μπορχες!Καταπληκτικο Τονια μου! My favorite: Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου
ΑπάντησηΔιαγραφήμε το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα
Με τη χάρη μιας γυναίκας
και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού...
Σιγα σιγα τα ματια ανοιγουν, και απ'τα αντιο μαθαινουμε...but when do we truly know how to say goodbye and understand when battles are lost? Tο ψαχνω αυτο...
Ναιι και εγώ αγαπώ Μπόρχες SeekingLight :)! <3
ΑπάντησηΔιαγραφήEίναι υπέροχοι οι συγκεκριμένοι στίχοι!! αν και δυσκολεύτηκα πολύ να ξεχωρίσω κάποιους, τελικά αγαπημένοι μου είναι όσοι έκανα bold.. οι οποίοι είναι σχεδόν όλα τελικά.! :P :)
όσο για την ερωτησούλα... εγώ στην αναζήτηση είμαι ακόμη... που θα πάει... θα μάθουμε ;) θα βρούμε :)...!
πανέμορφοοο ποιήμα^
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι έλεγα ότι κάπου το έχω ξαναδιαβάσει :Ρ Πολύ όμορφο :)
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
ΑπάντησηΔιαγραφήόμορφο,γιατί..όλα κάτι έχουν να σου διδάξουν =)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι απο τα αγαπημένα μου ποιήματα τον τελευταίο καιρό.....και πραγματικά με κάθε αντίο μαθαίνεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
ΑπάντησηΔιαγραφή